از آنجا که دین اسلام، آئین زندگی است، برای همۀ جنبه های زندگی انسان برنامه هایی ارائه کرده است از جمله در مورد آمیزش و مسائل زناشویی آدابی بیان نموده است که رعایت این آداب، در بهداشت فردی و اجتماعی، روحی و جسمی زن و شوهر، بچه دار شدن و سالم بودن آن، ازدیاد محبت و غیره تأثیر دارد.

با توجه به روایات، برخی از این آداب آمیزش عبارتند از:

۱٫ شروع آمیزش با ذکر و یاد خدای متعال: در روایات برای قبل از آمیزش دعا و اذکاری ذکر شده است که مهم ترین آن یاد خدا است؛ چنان چه حضرت علی (ع) می فرمایند: «هرگاه کسی قصد هم بستری دارد، بگوید: بسم الله و بالله اللهم جنبنی الشیطان ما رزقتنی؛ به نام خدا و برای خدا، خدایا دور ساز شیطان را از آن چه به من روزی می دهی». [۱]

۲٫ زمان آمیزش: برای آمیزش زمانی در نظر گرفته شده است که عدم رعایت آن می تواند تأثیرات بدی را به دنبال داشته باشد. طبق بعضى از روایات، مجامعت و نزدیکى با همسران در ایام و ساعاتى نامناسب است و این روایات در کتاب هاى معتبره (حدیثى و فقهى) شیعه موجود و در آنها حکمت و فلسفه این دستورات تا حدودى تشریح شده است.[۲]

برخی از این ایام و ساعات به قرار زیر است:

۱٫ جماع در شب و روزى که ماه و خورشید گرفته است. ۲٫ هنگام غروب خورشید. ۳٫ هنگام طلوع فجر تا طلوع آفتاب. ۴٫ شب اول ماه غیر از ماه رمضان. ۵٫ در شب آخر ماه. ۶٫ جماع بعد از احتلام در خواب. ۷٫ جماع در جایى که کودکى باشد که به آنها نگاه کند یا سر و صداى آنها را بشنود، هر چند چیزى متوجه نشود. ۸٫ نگاه کردن به فرج هنگام جماع. ۹٫ جماع به صورت عریان. ۱۰٫ جماع در زیر آسمان (بدون هیچ پوشش). ۱۱٫ جماع رو به قبله و پشت به قبله. ۱۲- هنگامى که شکم پر است.

امام صادق (ع) می فرماید: «در اول ماه و میان ماه و آخر ماه جماع مکن که باعث سقط فرزند (جنین) می شود و اگر فرزندى متولد شود ممکن است دیوانه باشد یا صرع داشته باشد… ».[۳]

۳٫ آمیزش در ایام حیض و نفاس و در حال روزه داری نباشد. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «هر کس در حال حیض با همسر خود همبستر شود و فرزندی که متولد می شود مبتلا به خوره یا پیسى باشد، پس ملامت نکند مگر خود را».[۴]

۴٫ در هنگام آمیزش رو به قبله و پشت به قبله نباشند. امام صادق (ع) می فرمایند: «… (مرد) رو به قبله و پشت به قبله جماع نکند…».[۵]

۵٫ مکان آمیزش باید به دور از حضور دیگران حتی کودکان و نوزادانی که بیدار هستند، باشد. پیامبر اسلام (ص) می فرمایند: «اگر در اتاقی که کودکی در آن بیدار است با همسر خود همبستر شوید (آمیزش کنید) موجب می شود که کودک روی رستگاری را به خود نبیند».[۶]

۶٫ در برخی روایات از آمیزش در جاهایی مانند کشتی و زیر آسمان نهی شده است.[۷]

بنابراین، گرچه در روایات نیامده است که آمیزش حتماً در بستر باشد، اما اسلام این عمل را در هر جا و هر محلی اجازه نداده است و باید جای مخصوص و مناسبی برای این کار در نظر گرفته شود.

در پایان توجه به نکاتی در این جا مناسب است:

الف. اعتبار این روایات اگر تماماً ثابت نشده باشد، در عین حال پاره اى از آنها از اعتبار و وثاقت کافى برخوردار است.

ب. بیان چنین فلسفه هایى، به معناى آن نیست که حتماً چنین خواهد شد، بلکه به معناى آن است که چنین اقتضایى دارد و در صورت وجود دیگر عوامل، تأثیر مى‏کند، لیکن در مواردى نیز ممکن است به سبب فقدان پاره اى از شرایط، نتیجه دیگرى به دست آید. ناگفته نماند اکنون برخى پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند همان گونه که تفاوت شب هاى مهتابى و غیر مهتابى در جزر و مد دریا مؤثر است، بر وضعیت بدن انسان و مسائل خاص همبسترى نیز مؤثر است.[۸]
[۱]. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۱۳۶، مکتبة الاسلامیه، تهران.

[۲]. نک: وسائل‏الشیعه، ج ۱۴، ابواب مقدمات نکاح؛ بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۲۸۱؛ جواهرالکلام، ج ۲۹، ص ۵۴٫

[۳]. مجلسی، محمد باقر، حلیة المتقین، باب چهارم در بیان فضیلت تزویج و آداب آن، فصل چهارم.

[۴]. حلیة المتقین، فصل چهارم از باب چهارم.

[۵]. همان؛ وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۱۲۰٫

[۶]. وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۱۳۲٫

[۷]. همان، ص ۱۳۷٫

[۸]. پایگاه اطلاع رسانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: